مقایسه تاثیر ساکشن لوله تراشه به دو روش باز و بسته بر شاخص‌های همودینامیک بیماران بعد از عمل جراحی بای‌پس عروق کرونر تحت تهویه مکانیکی

چکیده اهداف: ساکشن راه‌های هوایی، در بیماران پس از جراحی بای‌پس عروق کرونر و تحت تهویه مکانیکی، برای پاک‌کردن ترشحات راه هوایی می‌تواند به یکی از روش‌های باز یا بسته صورت گیرد. هدف این پژوهش، مقایسه تاثیر ساکشن لوله تراشه به دو روش باز و بسته بر شاخص‌های همودینامیک بیماران بعد از عمل بای‌پس عروق کرونر تحت تهویه مکانیکی بود. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی یک‌سوکور است که در سال 1392 در بخش مراقبت‌های ویژه جراحی قلب باز بیمارستان امام‌رضا(ع) مشهد روی 130 بیمار بعد از عمل جراحی بای‌پس عروق کرونر تحت تهویه مکانیکی که ویژگی‌های ورود به مطالعه را داشتند، انجام شد. نمونه‌ها با روش دو مرحله‌ای، پس از انتخاب دردسترس به‌صورت تصادفی، به دو گروه ساکشن بسته و باز تقسیم شدند. فشار متوسط خون شریانی و الگو و تعداد ضربان قلب، قبل از ساکشن، بلافاصله و هر یک دقیقه تا 5 دقیقه پس از ساکشن در دو گروه، اندازه‌گیری و مقایسه شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری ANOVA، Tزوجی و Tمستقل در محیط نرم‌افزار SPSS 16 استفاده شد. یافته‌ها: میانگین تعداد ضربان قلب و فشار متوسط خون شریانی در دو گروه، اختلاف معنی‌داری نداشت. همچنین تغییری از ‌لحاظ الگوی ضربان قلب یا ریتم قلبی در دو روش ساکشن باز و بسته مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: تغییرات فشار متوسط خون شریانی و تعداد ضربان قلب و ریتم قلبی در بیماران جراحی پیوند عروق کرونر تحت ساکشن باز و بسته لوله تراشه یکسان است و نمی‌توان یکی از روش‌ها را ارجح دانست.